Reluctance

I look around me and I see the accumulation of randomly obtained or picked objects. I have always had this positive characteristic: I fit things together to create a nice matrix, a scenery, an alternative reality. I use what I already have to make a better today. Objects, thoughts and visions pop into my mind and challenge me.
"I am the one, pick me! I will be perfect for this empty corner here."
"Now is the time to use me in an imagery."
"I must be moved! Try putting me in the office instead of the living room"
The challenge is whether or not I will obey these little voices. Will I listen to my subconscious and go with the flow? When I was younger I considered that there is no way to go wrong when you do that,  but after rigorous experimentation I discovered this is not 100% true. So in an attempt to minimize mistakes I rationalize. Has any person, living or dead, ever made a good decision by rationalizing? I dare say NOT!
So why does the reluctance to obey the subconscious comes later in life? Is it a phase or will it get stronger by time? Do spontaneous combustions of smartness give way to other useful attributes like............ hm ............... let me think of some....................... Nothing comes to me now but I am sure that there are some. Just like I am sure that life is a wheel, one day you are on top and another you are squashed under it.
Just like I am sure that tomorrow I will create greatness, I will find new ways to criticize me and the things around me. For now I  am not sure whether I will always be able to redress mistakes and afford making new ones. 
 

Λυπάμαι

Λυπάμαι για όσα έγιναν, 
για όσα δεν έγιναν και για όσα δεν έπρεπε καν να γινουν. 

Λυπάμαι που μόνο εγώ λυπάμαι, 
που μόνο εγώ το κουβαλάω και ας δεν είχα ποτέ την δύναμη να το ξεκάνω.

Λυπάμαι που τον θάνατο σου θα συνοδεύουν και άλλα, οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά.

Ένα μόνο δε λυπάμαι. Εσένα.
Εσύ έζησες, αγάπησες, αγαπήθηκες, ύπηρξες και θα υπάρχεις στη ζωή όλων όσων άγγιξες.

Εσένα σε γιορτάζω, και μόνο έτσι παίρνω δύναμη να αλλάξω και 
δεν λυπάμαι.

USA Independence day αλα Κυπριακά (Part II)

Το καλό πράγμα αργεί να γίνει, πάλι καλά να λεμε που γίνεται στο τέλος......

Λοιπόν, τελικά νομίζω ξέρω να διαβάζω και να γράφω ελληνικά. αλλά και να μην ήξερα δεν θα έκανε καμιά διαφορά στο αν θα μπορούσα να διδάξω σε γυμνάσιο ή λύκειο στην Κύπρο. Απ'ότι φαίνετε το μόνο χρειαζόταν για να συμπληρώσω την αίτηση μου, η αλλοδαπή, είναι πιστοποιητικό γνώσης γερμανικών, γαλλικών, ιταλικών ή αγγλικών. Εύτυχώς είχα μαζί μού τα αποτελέσματα εξέτασης TOEFL που έκανα προπολεμικά, αφού έχω μάθει πλέον το μάθημά μου και κουβαλάω ΟΛΟ το χαρτομάνη μαζί μου όποτε θα επισκευθώ αυτούς τους καλοπληροφομένους ανθρώπους. Τώρα όσο αφορά τη νομοθεσία για την υποβολή αυτών τον αιτήσεων, αλήθεια δεν έχω καταλάβει ακόμα τι προνοεί. Αυτό που ξέρω, είναι αυτό που τελικά είναι το πιο σημαντικό. To "take home message" είναι:

"If at one office you dont succeed, try and try again"

 Αν κάτι που σας λένε ακούγετε εξωφρενικό, πιθανότατα να είναι. Βρες λοιπόν ένα γραφείο όπου να συμφώνουν μαζί σου και άσε την ασυναρτησία και την άγνοια να δουλεξουν για σένα (όχι να δουλέψουν εσένα!!!). 

Στο κάτω κάτω το έχουμε ήδη πει, η μόνη ανεξαρτησία σε αυτόν τον τόπο είναι η ανεξαρτησία των κυβερνητικών γραφείων. 

Cheers

USA independence day αλα Κυπριακά (Part I)

All in all this is a free country. All in all this is an independent country. 

It is a country where people can think, work and be part of any political group, religion or way of thinking. 

And after that.... U wake up smell the coffee and face reality...

Τhis is an independent country bound by its affiliations, pacts of collaboration. It would accept any terms of agreement if the prize looks shiny. Just like we do when installing a new (free) software. Once I read one of these terms. It included something like: "surrender your soul", and I still clicked on "ACCEPT"!!!

Independence by definition is freedom from the control, influence, support, aid, or the like, of others.

Well in the Spirit of July 4th, yesterday I had a day that encompasses the spirit of independence.

As you may already now, I graduated recently (last week)! So the aftermath of the war (aka: university studies) includes surrendering your papers to the Education Office so that you get in line to be employed as teachers by the government in 20 years or so. One also needs to take standarized tests for admission in graduate studies, fill forms for scholarships and other time and money consuming things για το καλό μας!! So I went with Meme and our new adopted daughter (aka: the other little fairy, Εδω θέλω να πω ενα Hello στον original fairy) to nicosia na ta kamoume oula mia fora na teleiwnoume!

Λοιπόν που λαλειτε, εκτός του ότι δεν τα εβρίσκαμε ούτε εμείς ούτε το GPS, αμα ρωτήσεις ένα περαστικό  το πιθανότερο είναι να σε στείλει αλλού. Δεν υπάρχει περίπτωση να παραδεκτεί την άγνοια του και να σε στείλει να ρωτήσεις άλλον. Αυτό φυσικά προέρχεται και από την επιθυμία του να βοηθήσει, όποιο και αν είναι το κόστος! Independence: Freedom from the help of others

Τελικά ο μόνος τόπος όπου βρίσκεις πραγματική ανεξαρτησία στην Κύπρο (ίσως και στον κόσμο) είναι μέσα στα κυβερνητικά κτίρια. Πήγαμε που λέτε να καταθέσω το πτυχίο μου. Συμπλήρωσα την αίτηση πήρα μαζί μου τα πιστοποιητικα, original και copy, Χαρτιά που βεβαιώνουν ότι πέρασα ώρες να διαβάζω, οτι πέρασα νύχτες άγρυπνη μαθαίνοντας σημαντικές και ασήμαντες πληροφορίες, έκανα εργασίες και απάντησα παμπολλες ερωτήσεις. Independence is freedom from the control of others. Χαρτία που αποδεικνύουν ότι υπάρχω και ότι γεννήθηκα, διότι αν δεν έχεις γεννηθεί πώς θα γίνεις καθηγήτρια;;;;;;;;; Anw πάω να τα καταθέσω και η πανέξυπνη, υπόδειγμα υπευθηνότητας, κοπέλα μου ανακοίνωσε πίσω από το γυαλί: "Δεν μπορώ να παραλάβω τα χαρτιά σας, διότι φοιτήσατε σε λύκειο άλλης χώρας, αγγλόφωνο, και δεν μπορείτε να διδάξετε στα ελληνικά!" και αφού συμβουλεύτηκε τη συνάδελφο της αποφάσισαν οτι πρέπει να έχω και αποδειξη ότι ξέρω ελληνικά. Το οτι πήγα σε ελληνικό δημοτικό, γυμνάσιο και πανεπιστήμιο δεν μετρά, μόνο στο λυκειο μπορείς να μάθεις ελληνικά. Εφυγα λοιπόν απο το παραθυράκι πικραμμένη, ηττημένη από την τυφλή γραφειοκρατία και σχεδόν κλαίγοντας πήγα πισω στον Meme. Φυσικά κάτι τέττοια δεν περνούν μαζί του. Δεν είναι απο τους ανθρώπους που τα βάζει κάτω ειδικά στο πρόσωπο τέτοιων ασήμαντων αντιπάλων όπως οι γραφειοκράτες. Με παίρνει λοιπόν παραμάσχαλα και βάζουμε πλώρη για άλλα γραφεία. Φυσικά τα πρώτα δύο γραφεία που μας υπόδειξαν ως "υπεύθυνα" για το θέμα μας δεν είχαν καμία αρμοδιοτητα αλλα nonetheless συμφωνούσαν μαζί μας και έβρισκαν παράλογα τα αιτήματα της κοπέλλας πίσω από το γυαλί. Η ανεξαρτησία που λέγαμε... κάθε γραφείο είναι ανεξάρτητο από το προηγούμενο. Τώρα που τα λέμε γιατί είναι πίσω από το γυαλί; Για προστασία; Για αποφυγή της επαφής με τον πολίτη;

Στο τελευταίο άσχετο γραφείο που πήγαμε ήταν δύο κοπέλλες που συζητούσαν και αφού μας άκουσαν υπομονετικά (τους τα είπε η Κατερίνα απλά και σταρατα!) άρχησαν να παίρνουν τηλέφωνα ψάχνοντας κάποιον αρμόδιο. Οι ίδιες ήταν λειτουργοί υπεύθυνοι για την actual πρόσληψη καθηγητών, στη σπάνια περίπτωση που υπάρχει θέση κενή ΄και δεν κοιτάζουν απολυτήρια λυκείου ή αποδεικτικά γνώσεις της ελληνικης γλώσσας. Και αφού κανένας δεν ήξερε κανένα, και κανένας δεν απαντούσε το τηλέφωνο... η δεύτερη κοπέλλα βγήκε οσάν τον Χριστόφορο Κολόμβο εις αναζήτηση intellectual life μέσα στο κτίριο....

Θα βρει ή δεν θα βρει; Τελικά ξερω ελληνικά ή όλο αυτό τον καιρό προσποιούμαι και εσυ τώρα στην πραγματικότητα διαβάζεις κινέζικα με γερμανική προφορα;

Όλα αύτα αυριο στο Part II, διότι η επίσκεψη σε κυβερνητικά γραφεία είναι επίπονη όχι μόνο όταν την ζεις αλλά και όταν την σκέφτεσαι!!!

Surviving graduation day

Graduation day feels more or less like every other "Bad" decision I took in my life. I signed up for it without really thinking it through. It turned out to include a load of work I was not prepared for, which i end up doing anyway. I plan and decide and clear out my schedule for it. Put effort, money and time for it, with a devotion that seems mystical. I end up not pleased with the results I get, for something I didn't really want to do and therefore should not care, but I guess that is the price one pays for being a Taurus, you take everything literally and do it professionally.
On the day of the big event (which I have cleared out) I start with my schedule. For this case it was a kind of home spa. All those painful things that we women like doing to ourselves. And I was ahead of schedule, until I wasn't; cuz somewhere along the way I decided I had enough time to clean the house and surf the internet, which resulted in me doing my make-up in the car on the way to Nicosia. BTW Cyprus roads are REALLY bumpy.
There I start ed liking the whole idea and had lots of fun. I saw ppl I care about graduate and smile, reinvented old relationships and remembered in tears how it is I got there in the first place. A special thanks to Meme for being my lighthouse, my strength and so much more. I will not forget last night, it was wonderful.  

This is the Soundtrack of the after math, what I am singing today!
http://youtu.be/Sv6dMFF_yts

Words of advice:
If you are about to Graduate and you are a control freak you would probably want to look into the following list. Although I consider myself one and hence I tried to do this by the book, I failed to go through with some of these MUST DO.

1. CLOTHES: Naturally you would want to wear something nice. Make sure you give enough time for shopping or picking out the your outfit and having it ready for the day with appropriate shoes and accessories. (I went shopping, didn't pick out something, so I ended up pulling something out of my closet on the spot. FAIL)
2. TIMEFRAME: When they tell you be there at 6:30, what really happens is that ppl start showing up at about 7!!!!! (Κυπραίοι μανα μου!!) So don't worry about sticking to their rules. 6:30-7:30 we were sitting around, joking, singing Elvis songs (at least I was!), fixing make up and hair, catching up and most importantly............ wait for it................... GETTING OUR DEGREE. Cuz when you get up there they only give you a huge envelope with a congrats letter. So don't stress about the time, but if you get their soon you'll have fun. (EXCELLENT)  
3. GUESTS: Make sure your friend and family know what time you must be there. The ceremony begins (by my standards) when you march in and take your seat. It's a very nice moment, which they shouldn't miss. Its also a good cuz you get good seats. (FAIL) Its also nice to know where YOUR ppl are sitting and they know where YOU are sitting. That way you have a focal point. (Meme actually came looking for me through the barricade of security!!! EXCELLENT)
4. FOOD: Since you will be there early and will probably leave last make sure you and your family are fed! We left home at 5:30, which means I was getting dressed since 4:30, and got back home at 11. I had not eaten since breakfast and at some point I felt really bad. Of course you can't get up, go eat and come back!! The best course of action is to get dressed, get your gear ready and go for lunch. You can do make up once you are there. (FAIL) 
5. PICTURES: It's picture time!! This is something that you would want to remember for ever and although you wont forget this night its good to have proof it existed, so pics are the best way to do that. Have someone from the family, or invite a friend that likes taking pictures, even if it is from random ppl and graduates. Its sure that you will know some of them and at some point the law of probabilities says that they will capture you too. After the ceremony make sure they stick around for some hugs and shots with you and your gown. So have empty memory and full battery and .... SMILE. (BIG FAIL, to compensate I will probably to to a professional studio and take some shots)

Congrats to everyone that ever graduated! We did it! :)

Ελληνική ψυχή

Το pc  είχε πάθει κάτι ψυχολογικά, η 3η αγωνιστική δεν σου επιτρέπει να δεις όλους τους αγώνες, ήμουνα και λίγο εκτός και έτσι έκοψα πίσω. Τώρα η πρώτη φάση τέλειωσε, όσοι πέρασαν πέρασαν και πάμε για την επόμενη.
Η μόνη έκπληξη ήταν η Ελλάδα. Κατ'ακρίβεια στοιχημάτισα εναντίων της. Σε μια συζήτηση πάνω μου ειπε (ένας έξυπνος) ότι θα βγει η Ελληνική ψυχή και θα περάσουνε. Εγώ είπα ότι έτσι όπως παίζουν αποκλείεται. Τελικά αμα θέλει η ψυχή το σώμα ακολουθεί. Μπράβο Ελλάδα

Ο απών, ο κακός, ο καλός και ο άσχημος

Απογοητεύτηκαμε πολύ με το παιχνίδι Ελλάδα- Τσεχία! Κυριολεκτικά πονούσε! Η Ελλάδα ήταν τόσο απών που σε μία φάση ο διαιτητής φάνηκε να αποφάσισε να του βοηθήσει και να κερδίσει για αυτους κανένα φάουλ, αφού έπεσε κάτω σε μια 1-1 μονομαχια Ελληνα- Τσέχου. ΟΥΦΟΥ! και μετά να παρακαλαμε να χασει η Τσεχία στο επόμενο παιχνιδι, να κερδίσει η Ελλάδα τη Ρωσία, να βρούμε το τετράφυλλο τριφύλλι και  το pot of gold στο τέλος του ουράνιου τόξου για να το σιγουρέψουμε!
Ελλάδα- Τσεχία 1-2 (ουφου!!!)

Και μετά στο Πολωνία- Ρωσσία με τον 1 πόντο που πήρε η κάθε ομάδα ήταν ότι χειρότερο μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα. Anw Το παιχνίδι ήταν αρκετά καλό. Είδαμε μια πολωνία δυνατη (που δεν είδαμε στο Ελλάδα - Πολωνία, thankfully)
Πολωνία- Ρωσσία 1-1

Για χάρη λογοτεχνικών αναζητήσεων έχασα το Δανία- Πορτογαλλία, αλλά για να τον Meme να κραυγάσει Goal, Goal, Gooooooooooooooooooooooaaaaaaaaaaaaaaaaal. πάει να πεί ότι ήταν nerve wrecking. H Δανία, λέει, ήταν δυνατή και έπρεπε να κερδίσει! άσχημο αποτέλεσμα στο Δανία- Πορτογαλλία 2-3

Από την άλλη η καλή μας Γερμανία (την οποία τώρα έχω στο στομάχι για άσχετους λόγους) κατάφερε με την καλή της παρουσία να κερδίσει με 2-1 την Ολλάνδία. Από τα 20 τελευταία λεπτά που πρόλαβα να δω πολύ καλό παιχνίδι, sorry I missed it Meme